การศึกษาในยุโรปที่ดำเนินการในปี 2551 ระบุว่าโซเดียมไฮโปคลอไรต์และสารเคมีอินทรีย์ (เช่นสารลดแรงตึงผิวน้ำหอม ) ที่มีอยู่ในผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดในครัวเรือนหลายชนิดสามารถทำปฏิกิริยาเพื่อสร้างสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่ายที่มีคลอรีน( VOCs ) สารประกอบคลอรีนเหล่านี้ถูกปล่อยออกมาระหว่างการใช้งานทำความสะอาด ซึ่งบางชนิดเป็นพิษและน่าจะเป็นสารก่อมะเร็ง ใน มนุษย์ การศึกษาแสดงให้เห็นว่าความเข้มข้นของอากาศภายในอาคารเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (8–52 เท่าสำหรับคลอโรฟอร์มและ 1–1170 เท่าสำหรับคาร์บอนเตตระคลอไรด์ตามลำดับ สูงกว่าปริมาณพื้นฐานในครัวเรือน) ระหว่างการใช้ผลิตภัณฑ์ที่มี สารฟอกขาว การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่ายคลอรีนมีค่าต่ำสุดสำหรับสารฟอกขาวธรรมดาและสูงสุดสำหรับผลิตภัณฑ์ในรูปของ "ของเหลวข้นและเจล "

 [ อ้างอิง ]